4 weken in Clinic Nallam

Hallo, daar zijn wij weer !
Wat voor ons een aantal weken geleden heel bizar was, vinden we nu heel normaal. Toch hebben we nog wel een paar interessante dingen mee gemaakt die we met jullie willen delen.

Hoe ziet onze werkdag eruit ?
10:30 beginnen we met spreekuur in Tamil, gelukkig legt de gynaecoloog na elk consult uit wat de klacht was. Voor alles waar Dr. Vandana haar stoel voor uit moet komen of haar arm voor moet strekken, drukt ze op een belletje en komt de paars geklede 'sistaah' binnen. De sistaah zorgt ervoor dat Dr. Vandana zo min mogelijk spieren hoeft aan te spannen. Vervolgens gaan we naar de 'scanroom' waar we met 7 tot 10 vrouwen in een zweethok van 2 bij 3 staan. Vaak willen de ouders het geslacht van de baby weten, maar dit is in India streng verboden. Dit omdat een meisje krijgen in India een zware teleurstelling is en de ouders vaak graag het meisje willen aborteren. Gelukkig gebeurt dit in deze clinic niet! Veel ouders gaan om deze reden door met kinderen krijgen tot ze een jongen hebben.
Niks gaat hier op afspraak, dus vrouwen zitten vaak een aantal uur te wachten voor een consult en vervolgens weeer een paar uur voor een echo. Ook hebben we vele operaties gezien zoals; sterilisaties, keizersnedes, een baarmoederverwijdering, curretages, verwijdering van de galblaas en meerdere kijkoperaties. Bij de keizersnedes hebben we om de beurt mogen assisteren en hechten, wat voor ons heel spannend was omdat we dit in Nederland niet mogen doen. Echt super gaaf! Ook heeft Noor een keer mogen assisteren bij een blinde darm verwijdering. Heel enthousiast begon ze met assisteren maar na een kwartier begon het al te vervelen. Uiteindelijk heeft ze 2 uur lang in dezelfde positie met een tang in haar hand gestaan. Slaapverwekkend!
Als er 's avonds of 's nachts een bevalling was werden we opgehaald met de ambulance en naar de clinic gebracht. Vaak kwamen we binnen bij 9 of 10 cm (ideaal!) en mochten we om de beurt het kind aanpakken en de ander hechten. Bij een van de bevallingen hebben we wat gehoorschade opgelopen. Deze mevrouw was zo hard aan het gillen, dat we er de slappe lach van kregen. We hebben ons maar even netjes omgedraaid om bij te komen. Op een vrijdagmiddag gingen we mee naar een soort bespreking met alle dokters, wat meer leek op een gezellige familiebijeenkomst. We kregen een enorm uitgebreide Indiase lunch met oa: kip, fishfingers, rijst, groenten, tomatensoep, een wrap, een soort dunne cracker, een veel te zoet snoepje, rijst wat vermalen is in yoghurt (tegen de pittigheid) en een gesmolten ijsje. Het enige wat ontbrak was water... Onze mond stond in de fik dus water was fijn geweest. Helaas pindakaas. Na deze maaltijd hadden we gelukkig geen honger meer!
Gister hebben we afscheid genomen van de clinic en de dokters. Toen we bij de 75 jarige oude Dr. Nallam de deur uit liepen kregen we nog een wijze les mee.. 'get married soon!'

Natuurlijk hebben we nog een aantal bijzondere dingen meegemaakt in dit chaotische land:
-de mannen hier vinden ons erg interessant en willen maar al te graag met ons op de foto. Vaak komen ze op ons aflopen met de vraag : 'selfie'?
-vrouwen gaan allemaal lang gekleed over straat maar ook de zee en het zwembad in. Wij hebben kennis mogen maken met het zwemmen in een lange broek en shirt. Absoluut geen aanrader...
Nadat we ons dakterras ontdekt hadden, hebben we hier maar 'stiekem' in bikini liggen zonnen.. om zo toch nog een beetje bruin te worden.
-regelmatig komen we mensen met oorwarmers tegen. Sanne heeft onderzoek gedaan of het voor 'de kou' was of voor het getoeter op straat. Het was toch echt voor de kou (even voor de duidelijkheid, het is hier 32 graden..)
-vanwege deze barre kou beslissen de mensen ook geen kinderen te krijgen rond deze tijd. Ze zijn bang dat hun baby onderkoeld raakt. En wij maar ontiegelijk zweten hier..
-ook hadden we een kleine misser. Na onze bamboo jewelery workshop hebben een lekker ritje gemaakt door de natuur op onze gehuurde scooter. Plotseling moesten we uitwijken voor een grote toeterende bus en slipte onze achterband. 2 seconde later lagen we met de scooter en ons hele lichaam in de drek wat leidde tot een grote lachlui van Noor en een geshockeerde Sanne. De terugweg van een uur met onze kleding/voeten/scooter volledig onder de modder was wat minder... Deze gebeurtenis heeft wel gezorgd voor een hilarisch filmpje aangezien Noor vergeten was de gopro uit te zetten. Twee weken later dachten we dat het 's nachts had geregend aangezien onze scooter de dag erna plots schoon was. Toen bleek dat onze lieve buurman hem had gepoetst! Zelf hadden we dit nog even uitgesteld.
-de bussen in India rijden behoorlijk hard en halen in op de verkeerde weghelft terwijl er auto's op ons af komen rijden. Wij hebben al een aantal adrenalineshots ervaren...
-de bus staat ongeveer 10 seconden stil per halte. Hierdoor lijkt het alsof er een kudde vee de bus al duwend en trekkend in probeert te komen. Na 10 seconden rijdt de bus weg en hang je of net uit de bus of je hebt hem net gemist. Ook rijdt de bus standaard zonder deur wat fijn is als er geen airco is. Veilig is anders...
-de mensen zijn allemaal super behulpzaam. Wanneer we vragen welke busstop we moeten hebben, begint gelijk de hele bus te discussiëren over waar we er uit moeten om ons te helpen.
-als je uit eten gaat, is al het lekkere eten wat je wil bestellen er vandaag toevallig net niet. En als je dan besteld hebt, krijgt de ene het eten wanneer de ander het net op heeft. Onwijs gezellig. Daarbij eet je in Indiase restaurants met je rechter hand wat niet zo smakelijk is en best moeilijk voor ons als blanken...
-mensen vinden ons erg bijzonder hier. Zo werd ons laatst gevraagd of wij kleurlenzen in hadden en ook wilden ze voelen aan ons haar.
-toen we na een strand bezoek en ons avondmaal terug liepen naar onze scooter kwamen we erachter dat hij verdwenen was. Na wat belletjes met de traffic police bleek dat we hem hadden geparkeerd op een plek waar je maar tot 17:00 uur mocht staan. De trafic police had onze scooter weggesleept... Gelukkig hadden we na wat gedoe onze 'Toos' dezelfde avond weer terug!

Gister hebben we met 2 backpacks, 2 rugzakken en 2 personen onze 'Toos' weggebracht. Nu zitten we in het vliegtuig naar het noorden van India waar we twee weken zullen rondreizen. We beginnen in Jaisalmer waar we van plan zijn een kamelentocht te maken om vervolgens in de woestijn te overnachten. We eindigen ons India avontuur in de Himalaya!
Het was een enorme ervaring om in Clinic Nallam mee te mogen lopen en we hebben heel veel zin om nu rond te gaan trekken en veel te gaan beleven!!
We laten snel weer iets van ons horen!

Toedels en houdoe!